سالمندی به فرایند گذشت زمان و نیز به مجموعه ای از تغییرات که در نهایت به مرگ منجر می شود، اطلاق می‌شود. همچنین نوعی کاهش پیش‌رونده در عملکرد یا نقص در انجام فعالیت‌ها است، که با رتبه‌هایی از تغییرات جسمانی و روان‌شناختی مرتبط است. در عین حال پدیده­ای جسمی،روانی و اجتماعی است ­و برنامه‌های آموزشی در بهبود نگرش­ مثبت به افراد سالمند  و سالمندی  از اهمیت خاصی برخوردار است. این اهميت فزاینده در مطالعه نگرش به سالمندی تا حدودی ناشي از یافته­ هایی است که نشان میدهد نوع نگرش افراد در سنین قبل از شروع سالمندی در کیفیت زندگی، سلامت جسمانی، سلامت روان­شناختی  و نوع سازگاری اجتماعی با تغییرات عمده در این مرحله از زندگی مؤثر است.