اين آزمون برگرفته از آزمون انگليسی زبان Profiling Elements of Prosody in Speech -Communication است که در سال 1998 توسط Sue Peppé با هدف ارزيابی مهارت‌های درکی و بيانی نوای گفتار ساخته شده است.
آزمون PPEPS-C شامل 12 خرده آزمون در دو بخش کاربرد و صورت است. بخش کاربرد، جنبه‌ی کاربردشناسی نوا و تأثير آن بر برقراری ارتباط را نشان می‌دهد و شامل 8 خرده آزمون است. بخش صورت شامل تميز شنيداری آهنگ و نوا و مهارت‌های توليدی مورد نياز برای تقليد آهنگ و نوا است و پردازش آن نيازمند مهارت‌های غيرشناختی است، اين بخش شامل 4 خرده آزمون است.
خرده آزمون‌های کاربرد شامل "نوای پايانی، تأثير، مرزبندی و تأكيد ويژه" هستند و چهار حوزه از کاربرد نوا را در ارتباط ارزيابی می‌کند: نگرش و احساسات (تأثير)؛ تعيين واحدهای نحوی/ زبان‌شناختی در گفتار (مرزبندی)؛ تعيين ارتباط بين گفته‌های محاوره‌ای به‌وسيله‌ی شيوه به اتمام رساندن جمله (نوای پايانی)؛ کاربردشناسی به شيوه‌ی اختصاص‌دادن يا گذاشتن تکيه بر روی عناصر زبان‌شناختی (تأكيد ويژه). برای هريک از اين 4 حوزه، دو خرده آزمون درکی و بيانی طراحی شده است، بدين ترتيب 8 خرده آزمون برای بخش کاربرد خواهيم داشت.
خرده آزمون‌های مربوط به بخش صورت شامل تميز واحدهای کوتاه و بلند به‌علاوه‌ی تقليد واحدهای کوتاه و بلند است. تميز شنيداری شامل تشخيص تفاوت يا تشابه در نوای تحريکات شنيداری است و نشان‌دهنده‌ی اين هستند که آيا آزمودنی، تفاوت‌های پايه‌ای نوای گفتار را درک می‌کند يا خير. دو خرده آزمون اين بخش شامل تميز واحد بلند و تميز واحد کوتاه است. خرده آزمون‌های تقليدی، مهارت آزمودنی را در تقليد نوا ارزيابی می‌کند، دو خرده آزمون اين بخش شامل تقليد واحد بلند و تقليد واحد کوتاه است.