تکمیل موارد ستاره دار الزامی است.
هوشهیجانی: این اصطلاح عبارت است از توانایی شناخت, درک, تنظیم و نظارت بر احساسات و هیجانهای خود و دیگران و استفاده از آن در جهت هدایت افکار، اعمال و ارتباطات خود و دیگران است
در دهههای قبل از 1990 انسانهای موفق, انسانهای باهوش تلقی میشدند و آیندة کسی که هوشبهر(IQ) بالایی داشت, موفق پیشبینی میشد. اما تجربه نشان داده که میزان هوش افراد, ضامن موفقیت آنها در کل زندگی نیست بلکه ویژگیهای دیگری برای برقراری ارتباطات انسانی و موفقیت در زندگی لازم است. البته این عقیده که در کنار تواناییهای با ارزش آموزشی- علمی, تواناییهای مختلفی وجود دارند, مطلب جدیدی نیست. محققان اولیه نظیر ثوراندایک پیشنهاد کردند که توانایی اجتماعی, عنصر مهمی از هوش است. هوش اجتماعیاز نظر ثورندایک توانایی درک دیگران, عمل و رفتار هوشمندانه در رابطه با دیگران است, وکسلر در گزارش خود درباره هوش مینویسد: کوشیدهام نشان دهم که علاوه بر عوامل هوشی, عوامل غیر هوشی ویژهای نیز وجود دارد که میتواند رفتار هوشمندانه را مشخص کند.
نمیتوانیم هوش عمومی را مورد سنجش قرار دهیم مگر اینکه آزمونها و معیارهایی نیز برای سنجش عوامل غیر هوشی در اختیار داشته باشیم. ماور در نتیجهگیری معروف خود میگوید: هیجانها را به هیچ عنوان نباید در مقابل هوش قرار داد. به نظر میرسد آنها خود یکی از مراتب بالای هوش باشند.
منبع:
طلاییان زیرک، زهرا. (1392). پرسشنامه هوش هیجانی نوجوانی. انتشارات علوم رفتاری شناختی سینا.
ادامه آزمون قبلی
اجرای آزمون جدید